اعتماد اجتماعی و توسعه

اعتماد اجتماعی یکی از جنبه های مهم روابط انسانی و زمینه ساز مشارکت و همکاری میان اعضای جامعه است. برای ایجاد اعتماد اجتماعی، رعایت ارزش های مشترک در میان مردم و تقویت و گسترش آن در سطح جامعه کمک کننده است. وضعیت جامعه به گونه ای شده که الان با هرکسی به بحث و گفتگو راجع به مسائل کشور به خصوص مدیریت و اقتصاد پرداخته شود، نوعی گله مندی وجود دارد و از وضع موجود ناراحت هستند. فارغ از درست یا نادرست بودن درک مردم از میزان مشکلات، بینش افراد جامعه نسبت به مسائل مختلف است که نشان دهنده  بدبینی آن هاست. علارغم آن که مسئولین و مدیران وعده بهبود وضعیت را می دهند ولی مردم به دلیل وجود حس بی اعتمادی، به این وعده ها دلخوش نیستند، در جواب این چرایی می توان گفت در کنار همه عوامل داخلی و بیرونی تاثیرگذار بر عدم تحقق وعده ها، ریشه بی اعتمادی بیشتر به دلیل وعده هایی هست که مدیران داده اند و محقق نشده یا اثراتش در زندگی مردم مشخص نیست و هم چنین تناقض گویی در نسبت دادن این مشکلات به عوامل مختلف است. بی اعتمادی در جامعه با ساخت و ساز و اجرای پروژه عمرانی قابل حل نیست بلکه این درد عمیق تر از این سازوکارها و راه حل هاست. به نظر می رسد برای حل بی اعتمادی در بین مردم نسبت به مدیران نیاز به این است تا یک گفتگوی همه جانبه بین همه آحاد جامعه و مسئولین شکل بگیرد و مردم بدون هیچگونه نگرانی راجع به موضوعات مختلف به بحث و گفتگو با مدیران، اصناف، تشکل ها، نهادهای عمومی و ... بپردازند. در واقع خروجی این گفتگو شکل گیری گفتمان مشترک می باشد که با شکل گیری آن کم کم حس بی اعتمادی مردم نسبت به نهادهای تصمیم گیر و مسئول از بین می رود. اعتماد به مانند پلی است که به مشارکت می رسد, در واقع برای رسیدن به الگوی مشارکت و جذب همه کنشگران نیازمند توجه جدی به آن افزایش می یابد.

اگر مردم جامعه (همه اقشار و طبقه) احساس کنند که ساختار جامعه سالم و بر مبنای شایسته سالاری می باشد و به آن ها توجه می شود و خواسته های عمومی که در راستای منافع جمعی آن هاست بر آورده می شود و مشکلات پیش رو در صورت کار، تلاش، صبر و همت حل شده، در واقع شعار همه برای یکی و یکی برای همه تحقق یابد ( گام برای مردم و کام برای بعضی ها نباشد...)، این اعتماد در مردم شکل می گیرد، در آینده نه چندان دور، خود شاهد بهبود وضعیت خواهند بود که زمینه برای گسترش اعتماد اجتماعی فراهم می شود و نتیجه آن شکل گیری سرمایه اجتماعی گسترده در همه سطوح است. در نهایت با شکل گیری اعتماد اجتماعی زمینه برای مشارکت عمومی در راه توسعه فراهم می گردد، که این اعتماد اجتماعی پشتیبان توسعه اجتماعی است.